Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Świadczenie uzupełniające, czyli tzw. 500 plus dla niepełnosprawnych to rodzaj pomocy udzielanej osobom z orzeczeniem o niepełnosprawności. Od 1 października 2019 r. świadczenie przyznają organy wypłacające świadczenia emerytalno-rentowe m.in. ZUS czy KRUS. Celem jest dodatkowe wsparcie finansowe. Przysługuje osobom powyżej 18. roku życia, których niezdolność do samodzielnej egzystencji została potwierdzona orzeczeniem, wydanym przez komisję danego organu.
Jak otrzymać 500 plus dla niepełnosprawnych i kto może ubiegać się o świadczenie? Na te i wiele innych pytań odpowie poniższy poradnik.
Świadczenie uzupełniające jest wypłacane osobom niepełnosprawnym, które:
Świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności. Wyjątek stanowi sytuacja, w której odbywa karę w systemie dozoru elektronicznego.
W celu otrzymania 500+ dla niepełnosprawnych należy spełnić określone kryteria i dopełnić wymagane formalności. Aby otrzymać świadczenie 500 plus dla niepełnosprawnych, należy złożyć odpowiedni wniosek. Druk wniosku o świadczenie uzupełniające jest dostępny i można go pobrać ze strony internetowej ZUS lub KRUS, lub stacjonarnie w punktach obsługi klientów. Należy go wypełnić, dołączyć orzeczenie, dokumentację medyczną i złożyć np. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
Do wniosku należy dołączyć jedno z poniższych orzeczeń:
W przypadku, gdy dany organ posiada już w swojej dokumentacji emerytalno-rentowej jedno z wymienionych orzeczeń, osoba ubiegająca się o świadczenie uzupełniające nie musi go dołączać do wniosku.
We wniosku o świadczenie uzupełniające należy uzupełnić takie dane jak:
Osoba niepełnosprawna otrzyma pomoc przy wypełnieniu wniosku we wszystkich placówkach ZUS na salach obsługi klienta oraz w Centrum Obsługi Telefonicznej. Numer telefonu do Centrum Obsługi Telefonicznej ZUS to 22 560 16 00
Uzyskanie świadczenia uzupełniającego dla osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji nie jest uzależnione od dochodów lub świadczeń wypłaconych dla członków rodziny. Dlatego we wniosku podajemy wyłącznie dane osobowe i adresowe wnioskodawcy.
Zależnie od dochodów osoba niepełnosprawna otrzyma świadczenie uzupełniające w pełnej lub niższej wysokości. Mają na to wpływ otrzymywane przez wnioskodawcę tylko świadczenia ze środków publicznych (pełen katalog świadczeń obejmuje 64 pozycje i jest dostępny na stronie ZUS-u). Dochody z pracy osoby niepełnosprawnej nie są brane pod uwagę.
Zgodnie z przepisami, jeśli osoba niepełnosprawna pracowała za granicą lub uzyskuje rentę, lub emeryturę z zagranicy to ich wysokość należy wykazać we wniosku. Konieczne jest podanie nazwy świadczenia, wypłacającej instytucji oraz w jakiej kwocie.
Na rok 2023 ustalono kryterium dochodowe na poziomie 2157,80 zł. Dochody powyżej tej kwoty skutkują brakiem uprawnień do świadczenia uzupełniającego. Dochód do 1657,80 zł oznacza, wypłatę świadczenia w maksymalnej kwocie 500 zł.
Decyzję w sprawie świadczenia uzupełniającego ZUS wyda w ciągu 60 dni od ostatniej okoliczności niezbędnej do jej wydania, którą może być np. uprawomocnienie się orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Od negatywnej decyzji przysługuje odwołanie.
Jeżeli osoba ubiegająca się o świadczenie nie posiada żadnego z powyższych orzeczeń lub upłynął okres, na który zostało wydane, do wniosku należy dołączyć zaświadczenie lekarskie i dokumentację medyczną.
Jeżeli osoba posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, również może je dołączyć do wniosku o świadczenie uzupełniające. W takiej sytuacji zostanie skierowana na komisję, podczas której lekarz orzecznik zdecyduje o wydaniu orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Dopiero wówczas zostanie wydana decyzja o przyznaniu świadczenia. Komisja może w szczególnych przypadkach, ze względu na stan zdrowia beneficjenta odbyć się również w trybie zaocznym.
Zaświadczenie od lekarza jest ważne 1 miesiąc. Oznacza to, że nie może być wydane wcześniej niż miesiąc przed złożeniem wniosku. W dokumentacji medycznej można zamieścić: kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej, lub każdą dokumentację potwierdzającą stan zdrowia i występowanie danego schorzenia.
Jeśli osoba niepełnosprawna otrzyma prawo do pobierania świadczenia uzupełniającego, w przypadku jakichkolwiek zmian ma obowiązek poinformować o tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Są to takie sytuacje, które mają wpływ na pobieranie świadczenia lub jego wysokość. W szczególności dotyczą:
Niepoinformowanie ZUS o tych okolicznościach przez osobę niepełnosprawną wiąże się z obowiązkiem zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.
Wniosek o świadczenie 500+ jest dostępny na stronie internetowej właściwego organu. W przypadku ZUS na stronie zakładu. Można go także pobrać osobiście w salach obsługi klienta w każdej placówce ZUS. Tam też jest dostępny wzór wypełnionego wniosku ESUN.
Uzyskanie świadczenia uzupełniającego dla osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji nie jest uzależnione od dochodów lub świadczeń wypłaconych dla członków rodziny. Dlatego we wniosku podajemy wyłącznie dane osobowe i adresowe wnioskodawcy. Obowiązuje kryterium dochodowe. Osoba niepełnosprawna otrzyma świadczenie uzupełniające w pełnej lub niższej wysokości. Na to mają wpływ otrzymywane przez wnioskodawcę świadczenia ze środków publicznych. Zgodnie z przepisami, jeśli osoba niepełnosprawna pracowała za granicą lub uzyskuje rentę, lub emeryturę z zagranicy to ich wysokość należy wykazać we wniosku.
Do wniosku należy dołączyć jedno z orzeczeń, których posiadanie jest warunkiem przyznania świadczenia. Może to być orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji lub wydane przez 1.09.2017 orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidzkiej.
Osoby nieposiadające ww. orzeczeń mogą dołączyć zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia oraz dokumentację medyczną i inne dokumenty ważne dla wydania orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji, np. kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej.